Eski Isparta evlerinin avlularında yankılanan bayram sabahlarını hatırlıyorum da... Annelerin sıcacık börek kokuları, babaların bayram namazından dönüşte getirdiği şekerlemeler, mahallelinin birbirine "Bayramınız Mübarek Olsun” demek için kapı kapı dolaşması... O günlerde bayram, gerçekten de "şeker"di. Çocuklar cebindeki bir avuç şekerin verdiği mutlulukla, komşu kapılarını çalarken yüzlerindeki o saf sevinci görmeliydiniz.
Ne oldu bize? Şimdi aynı apartmanda yaşayıp birbirini tanımayan insanlar olduk. Çocuklarımız, beton yığınları arasında mahalle kültüründen mahrum büyüyor. Oysa Isparta'nın köylerinde bayram hâlâ o eski samimiyetiyle yaşatılıyor. Büyükgökçeli Köyü'ndeki o muazzam gelenek mesela - her mahalle sırayla sofralar kuruyor, tüm köy birlikte yemek yiyor. İşte tam da bu noktada Yunus Emre'nin sözleri çınlıyor kulaklarımda: "Bölüşürsek tok oluruz, bölünürsek yok oluruz."
Modern Çağın Unutturduğu Değer, Komşuluk
Apartman dairelerinde kaybettiğimiz sadece mahalle kültürü değil, aslında insan olmanın en temel değerlerinden biriydi. Eskiden bir komşunun darda kaldığında ilk kapısını çaldığı ev, yan komşuydu. Şimdi ise asansörde karşılaştığımız yüzler bize yabancı. Bayramlar, bu yabancılaşmayı kırmak için bir fırsat aslında. Küçük bir merhaba, çocuklara verilen bir şeker... Belki de bu küçük dokunuşlar, kaybettiğimiz sıcaklığı geri getirebilir.
Görkem Efe'nin Bayramı Hepimizin Bayramı
Bu bayram, Isparta'nın evladı 16 yaşındaki DMD Kas Hastası Görkem Efe Şengün'ü unutmayalım. Onun bayramlık ayakkabılara kavuşması, hepimizin yüreğini ısıtacak bir mutluluk hikayesi olabilir. Çocuklarımıza verdiğimiz bayram harçlıklarında, Görkem Efe'ye de bir pay ayıralım. Belki de gerçek bayram sevincini, ancak paylaştığımızda tadabiliriz.
Geçmişin Özlemi, Geleceğin Umudu
Eski bayramları özlemekle yetinemeyiz. Bu bayram, bir başlangıç olsun, Komşularımızı tanıyalım, çocukları sevindirelim, ihtiyacı olanın yanında olalım. Belki o zaman, çocuklarımız da ileride "Eski bayramlar ne güzeldi" demek yerine, "Babamın bana öğrettiği bayram geleneklerini yaşatıyorum" diyebiliriz.
Isparta'm, haydi bu bayram köşe taşlarımızı yeniden döşeyelim. Birlikte yiyelim, birlikte gülelim, birlikte bayram edelim. Çünkü ancak böyle tok oluruz...
Hayırlı bayramlar Ispartam gönüller bayram olsun...
Fatih Kaplan
“Köşe Taşları”
