mimarisinde ahşap gergilerin ustaca kullanıldığı nadir örneklerden biridir. Alttaki kemer gözü, dere yatağına kadar uzanan bir ayakla desteklenmiştir, bu da köprünün sağlamlığını artırmaktadır. Üst kemer gözünde ise yan yana yerleştirilmiş iki ahşap gergi bulunurken, alt gözde ise iki gerginin altına ek olarak iki gergi daha eklenmiştir. Bu detay, köprünün inşasındaki ustalığı ve dayanıklılığı vurgular.
Köprü, sadece ulaşım değil, aynı zamanda su taşıma işleviyle de öne çıkan su kemeri özelliğine sahiptir. Su kemeri olarak kullanılabilmesi, köprünün çevresel ihtiyaçları nasıl karşıladığını gösteren önemli bir ayrıntıdır.
Ancak zamanla kaybolmuş olan kitabe, köprünün tarihini anlamamıza yardımcı olacak önemli ipuçları sunmaktadır. Kitabenin birinci satırında yer alan "Hafazallahüteala" ifadesi, Allah'ın koruması altında olduğunu simgeler. İkinci satırında ise köprünün tamamlanma tarihi olan "11. 1289" yazmaktadır. Hicri 1289, Miladi takvime göre 1872'ye denk gelmektedir. Bu bilgi, köprünün Geç Osmanlı Dönemi'nde inşa edildiğini göstermektedir.
Ne yazık ki, bu tarihi köprünün banisi ve ustası hakkında elimizde bilgi bulunmamaktadır. Ancak mimari şaheseriyle günümüze ulaşan bu köprü, geçmişin izlerini günümüze taşıyan önemli bir tarihi eserdir.
