Kıdem tazminatı hakkı, 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca tanımlanmış bir haktır. 1999 yılında emeklilikle ilgili yapılan değişiklikler sonrasında, emekli olmak için gerekli koşullara eklenen yaş şartı dışındaki prim ödeme gün sayısı ve sigortalılık süresini dolduranlar kıdem tazminatına hak kazanabiliyor. Ancak yapılan son düzenlemeyle, belirli sürelerde çalışmış olan işçilerin kıdem tazminatı alma koşulları değişti.
Düzenlemede Flaş Değişiklikler
1999 yılında yürürlüğe giren 4447 sayılı kanunla emeklilik için yaş şartı getirildi. Bu değişiklikle, emeklilik için yaş şartını bekleyenler için kıdem tazminatında da yeni düzenlemeler yapıldı. 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14. maddesine eklenen yeni düzenleme ile, emeklilik için yaş koşulu dışında sigortalılık süresi ve prim ödeme gün sayısını dolduran çalışanlar, işlerinden ayrılarak kıdem tazminatı alma hakkına sahip oldular.
Kıdem Tazminatından Yararlanma Koşulları
1999 yılından önce sigortalı olan kişiler için 15 yıl sigortalılık ve 3600 gün prim ödeme süresiyle kıdem tazminatı alma durumu önemli bir hak haline geldi. Bu tarihten önce ilk kez sigortalı olmuş kişiler, 15 yıl sigortalılık ve 3600 gün prim ödeme şartlarını yerine getirdiklerinde kıdem tazminatına hak kazanıyorlar. Dolayısıyla, bu koşulları sağlayanlar, son iş yerlerinde geçirdikleri süreye göre kıdem tazminatlarını alabiliyorlar.
Damga Vergisi Kesintisi Uygulaması
Örneğin, 15 yıl sigortalılık ve 3600 gün prim ödeme gün sayısını son 2 yıldır çalıştığı iş yerinde dolduran bir işçi, son işvereninden 2 yıllık kıdemi için brüt ücretinden yalnızca damga vergisi kesintisi yapılarak kıdem tazminatını alacak. Ancak, son işvereninde 1 yıldan az süre çalışan işçiler, kıdem tazminatı alma hakkını kaybedecekler.
