YILLAR SONRA
Lise yıllarında başlayan şiire olan tutkum hiçbir zaman bitmedi. Zaman çabucak geçiverdi. Yıllardır hayalini kurduğum kitabım için nihayet yıllar sonra bir adım atmış oldum. Nasıl geçtiğini anlamadığım yılların ardından artık bir şiir kitabının zamanının geldiğini söyledi yüreğim. Elde ne var ne yoksa bir araya topladım. Eksikleri tamamladım. Yeni eklemeler yeni düzenlemeler yaptım ve kitap ortaya çıktı.
Yıllar çok çabuk geçti. Yazdığım ve yayınladığım yüzlerce şiirde hatırası kaldı sadece. Geçen zamanın, yapamadıklarımızın, yaşayamadıklarımızın ardından hayıflanmaktansa hayalleri gerçekleştirmek için bir adım atmak daha yararlı olacaktır. İşte kitabım bu yolda atılmış bir adım oldu benim için. Son üç dört yıldır üzerinde durduğum, sürekli yazıp, yarım bıraktığım kitapların ardından şiir ve deneme kitabı ile sizlere ulaşmayı düşünüyorum.
Hayatta hiçbir zaman yorulup, usanıp yaptığımız güzel işleri bırakmamalıyız. Sonuna kadar mücadeleyi elden bırakmamak gerektiğini bu kitapla yeniden gördüm. Başlayıp bitiremediğim yarım kalan üç kitaptan sonra nasibin ötesine geçilemediğini bir kez daha gördüm. Bu kitap benim için ilk kitap olacakmış meğer. Ümit ediyorum ki diğer yarım kalan kitapları da en kısa zamanda sizlerin beğenisine sunarım.
Yazdığım bütün şiirlerde yaşanmışlıkların ve yılların etkisi olsa da hep sizlerin yüreğine dokunmaya, başkalarını anlamaya, acılarına, dertlerine, sevinçlerine, mutluluklarına ortak olmaya çalıştım. Sürekli empatiyaparak böyle bir şey yaşayan yada başına böyle bir şey gelen insan ne düşünür ne hisseder sorusunu sorup durdum kendime. Yüreğimin kıyısına en çok ayrılıklar vurdu. En çok sonbaharı sevdim nedense. Hüzünle yoğrulup durdu yüreğim. Belki de mutluluktan çok acı ve hüznün olduğu dünyanın karmakarışık hali yansıdı halet-i ruhiyeme.
“Neden bu kadar ayrılık ve hüzünlü şiir yazıyorsun” diyenler sanırım çevremizde olup bitenlerden habersiz. Tüm dünyada gözyaşı ve acıların bitip tükenmezliği ümitsizliğe düşürse de, derinden yaralasa da yüreğimizi, yine de umudu unutmadım hiçbir zaman.
En büyük ütopyam oldu özgürlüğün alabildiğince yaşandığı bir dünya. İnsanların birbirini anladığı, her şeye rağmen “Yaratılanı Yaradan’dan ötürü sevdiği”, barış ve huzurun olduğu bir dünya hayalim hiçbir zaman umutsuzluğa düşmemek gerektiğini söyledi bana.
Bütün hüzün ve ayrılıklara rağmen ümit var oldum. Olmaya da devam edeceğim. Bir gün bu hayalimin gerçeğe dönüşme hayali bile beni şimdiden heyecanlandırıyor.
Yıllar sonra bir hayalin gerçeğe dönüştüğü kitabımı bu hayale adıyorum. “Yıllar Sonra” gerçekleşen bir hayalin ardından bu hayallerin devamının geleceğini düşünüyorum.
